KOCA KADIN OLDUM, SONUNDA...
Bu sefer de koca kadın olunca sonunda anlayabildiğim, belki degistirebildigim ya da en azından o yolda olduklarımdan bahsedeyim. Koca kadın oldum, sonunda,
- gece yatmadan makyajımı temizlemeye başladım ;)
- herkese her seyi anlatıyorum dedim de onun da bir siniri var, yine anlatılması gerekenden fazla ama eskisinden daha az, cok daha az
- sinir çizmeyi biraz biraz ögreniyorum gibi, bu is zigzaglarla ilerliyor ama ilerliyor
- kismen hayir demeyi
- kismen ne istediğimi söylemeyi
- kismen kendimi sevmeyi
- en acayibi simdi geliyor, gelen online siparişimi acmadan günler gecirebiliyorum, evet arkadaslar oluyor böyle seyler artık bana
- aldigim hediyeyi vermeden de günlerce bekleyebiliyorum, aman Allah'im yoksa sabirli biri mi oldum?
- Baskalarinin hakkımda ne düsüngünü kismen degil baya baya umursamaz oldum, yaşlanmanın en ama en güzel taraflarından biri
- koca kadın oldum hala yapıyorum dediğim seylerin aslanlar gibi arkasında durmak, defolarımla barismis olmak yani (icince tuvalet önünde yatmak haric, ondan hala utanıyorum),
- genel olarak dürüst bir insandım hep de bazen hayir diyemedigim icin masum yalanlar atıyordum, simdi asla, özgürlüğümü bu sekilde asla harcamam, benim hayirimla kirilacak olan icin ben kendimi kirmiyorum artık
- kimsin sorusuna, hiçkimseyim diyebiliyorum artık ve hiçkimse olmakla da en ufak bir problemim yok artık
- baya da derli toplu bir insan oldum, gecenlerde Bertolucci'nin The Dreamers'ini izledim, evin daginikligi ve pisliğinden fenalık gecirdim (ama yine de ortalama Türk kadının bir tik altindayimdir hala bence)
- cok hizli yemek yapabiliyorum, onlarca kisiye tek basıma parti verebilir, yemekler hazırlayabilirim
- oturmuş bir stilim var, adi var midir, nedir bilmem ama artık bana ne yakisir biliyorum
- cok cok daha az alıyorum, almaya hevesim yok, hele öyle tasarimci canta falan neredeyse sıfır, ayakkabı baki ama :)
olmaması gereken seyler de oldu:
- hayallerim azaldı, cok azaldı. bazen kurmaya bile korkuyorum
- Mart ipini baglamak icin bile kendimi zorladım, nasılsa olmaz diye dilek bile dilemez oldum
- "ilahi adalet falan yokmuş, kimseye bir şey oldugu yokmuş, bize ettikleri kötülükler yanlarına kar devam ediyorlarmış hayatlarına" diye düşünmeye başladım
- uykularım cok bozuldu, bütün gece deliksiz uyumak ne büyük lüksmüş arkadas, degisim yıllarına girdimizden sanirim bu artık
Yorumlar