Dünden Kalan...

Bugünün sarkisi.

Icimde bir yas var. Neden oldugunu bilmediğim. Sanki biten bir devrin yasi. Devirler de bitmek zorunda. Gelenler hep daha iyi olmadı evet. Son 20 yildir yasadiklarimiz icin iyi demek zor. Ama babamin dediği gibi ulusların yaşamında 20 yılların önemi yoktur.

Aslinda bu videoyu izlemiştim dün. Türkiye de Istanbul da hep var olacak. Yine yeni yeniden güzellikler yasatacak sakinlerine. Ama sanki benim icin olan o güzellikler öldü gibi bir yas icindeyim.  Artik yepyeni seyler söylemek lazım... kendim icin de... memleketim icin de... dünya icin de...

Erkan Bas '79'luymus. Bizim nesil. Erkin vardi bizim liseden. Bende bir kitabi var, durur hala, kapağında ismi yazılı. Önceki Günün Adasi... Umberto Eco.

Erkin devrimciydi biz lisedeyken. Biz de ağır solcu olmasak da epey politiktik. Leman cikmisti yeniden. Siyaset Meydanı izlerdik, A Takimi ve Alman Liseli satanistler de vardi konuyla alakasız ama. Mesela bizim lise bizi TÜYAP kitap fuarına götürmedi diye üst dönemden bir cocuk saclarını kazitmisti protesto olarak. Umut Utku Bulsun'du adi ve çocuğunun isminin güzelliğini o zaman hiçbirimiz farketmemistik.

Erkin diyordum... Bir yaz fabrika işçilerini anlamak icin bir fabrikada calismisti. Sonra hepimiz bir yerlere dagildik üniversite icin. Ben Etiler Bogaz hattinda küçük bir burjuva olma yolunda ilerken o Isci Partisine katilmis diye duymuştuk. Sonra bir gece kendini atmış partinin penceresinden diye duyduk. Hayir atmışlar diyen bir kaç ses de cikmadi degil. Ondan geriye bir kitap, gittiğimiz piknikten bir foto ve bir kaç ani kaldı bende. Erkan Bas taniyor muydu acaba? 

Erkan Bas yesil parkesini anlatırken ben de yesil postacı çantamı hatırladım. Süslü kankam beni eleştirirken ben kendimi cok havali ve politik hissediyordum. 

Özgür diye bir arkadaşım vardi. Materyalizm ile ilgili 3-4 kitap vermişti bana. Eve gidince babam bence icinden hem gurur duymuş hem de korkmuştu. Kütüphanesinden kapakları kaplanmış bir kaç kitap getirip bana uzatırken ben sevkle saldirince dur bakalım diye yukarı kaldirmisti. Bunlara gireceksen bak burda neler var ama diye hatirlamadigim bazı koşullar belki de cekinceler sürmüştü ileri... hatırlayamıyorum.

Ben o yollara girmedim. Simdi burdan bakınca herhangi bir pismanligim da yok. Üniversite hayatim boyunca gönüllü olarak sivil toplum kuruluslarinda calistim mesela. O vahşi kapitalizmin icinde yine de epey ahlaklı ve onurlu kaldık pek cogumuz. Devrimci yol secmedik, bir miktar hazcı yuppiler de olduk. Bitmek üzere olan bir servetin kalanlarını yedik, ictik eglendik. Ama artık ne cocuklara biracak servet kaldı ne de kendimize yiyecek. Dünyanın sonu geliyor evet ama biz yine yeni ortamlara alisacagiz, hamam böcekleri gibi de olsa yasamaya devam edeceğiz. Evet dünyanın sonu geliyor. Ama karamsar degilim. Yine de güzel günler göreceğiz.