Kördüğüm

Edirne'deyim. Dün akşam Antalya'ya gitmek için hazırlanırken son anda gelen haberler neticesinde acilen buraya geldik. Şu anda annemlerin yatağında annemşn tarafında biraz uzanayım dedim ki bir saat önce falan geldim hastaneden, uyumak ne mümkün. çantam ve içindeki xanax'ım hastanede kaldığından bir faydam da yok kendime. anneme kısmi felç oldu. yeni başlanan kemoterapi ilaçları tansiyonunu etkilemiş, o da kanı pıhtılaştırmış falan filan. sonuç: sağ tarafı tutmayan, konuşamayan, burnundan geçen borudan şırıngayla beslediğimiz annem. herhangi bir duygumu ifade edemeyecek kadar bitkinim. gözyaşlarım da tükenmiş olabilir. bizimle birlikte ağlayan tüm dostlarımıza teşekkürler.

hayatta birşey canınızı sıkarsa, bir hastane bahçesine gidin ve herbir köşede ağlayan insanlara bakın. sonra halinize şükredip bi s..tir çekin.