İnsan Giyinir

Yapı Kredi Kültür Sanat Yayınlarının çıkardığı Cogito dergisinin Yaz 2008 sayısının adı. Bilmeyenler için 3 ayda bir yayınlanan düşünce dergisi. Her sayıda farklı bir konu işleniyor. Bu sayıyı yeni okuyabilme fırsatım oldu. Halbuki Temmuz 2009'da Londra'ya gitmeden önceki gün almıştım iptal olan yelken dersi sonrası Kadıköy'den. Hatta o gün İrem gelmişti bana ilk kez oturmaya.

Dergi giyim kuşam modadan bahsediyor bu sayıda. Odak noktası da Claude Levi Strauss'ın 100 yaşınd aolması. Henüz tüm makaleleri okuyamadım. Ama okuduklarımdan bazılarını sizinle paylaşmak istedim.

Örneğin "fes" Osmanlı İmparatorluğu'nda 17. yy'da yokmuş. 18. yy'da yayılmış. Çok ilginç değil mi, halbuki fes Osmanlı'da hep varmış gibi geliyor insana değil mi?

J.C. Flügel'in Giysi Sembolizmi ve Giysinin Çok Anlamlılığı yazısından: " nasıl ki biz stresli ve zor zamanlarımızda rahme dönmek istiyoruz, birçok kişinin de üzüntü, endişe, korku, yalnızlık ya da sevgi yoksunluğu hissettiğinde aynı şekilde daha fazla yahut daha sıcak tutan giysiye ihtiyaç duyma eğiliminde olduğu gözlemleniyor". Bunu not düşmüşüm çünkü Edirne dönüşü okumuştum bunu ve üşüyordum demişim ki annemden ayrılacağım için korktuğum için mi acaba?

"Dünyada iki tür trajedi vardır. Biri, kişinin istediğine sahip olmaması, diğeri ise sahip olmasıdır. İkincisi en beteridir; o, gerçekt trajedidir." Oscar Wilde, Lord Windermere'nin Yelpazesi.

"Moda, kişiyi kendini yaratma, kendi zevklerini geliştirmek için uğraş verme yükünden kuratarır, ona kestirme değerlerle, kestirme yollardna kimlik edinme fırsatı sağlama iddiası taşır" diye not almışım hangi makaleden olduğunu belirtmeden. Güzel tespit ama değil mi?