Konferans


Uce kadar suruyor ama ben tanusacagim kisiyle tanisip ayrildim. Napicam Almanca konferansta. Tanistigim kisi beni biriyle tanistirdi. Turkiye ile cok is yapiyorlar. Galiba Turkiye'de bir ofisleri var sanirim ve ben oraya basvurmayi asla dsunmedim bile. Adam da beni hic sallamayip biz Kopn ofisimi yapiyor Turkiye islerini dedi. Bastan gicik oldum. Sonra durdum napsin adam yok bana gore birseyi iste yani daha da sempatik olamamasi onu kotu yapmaz, beni de asagiladigi anlamina gelmez. 6 ay once İstanbul'un hatta dunyanin en top burolarindan birinde seniorkan simdi hic gibi gozukmek dokaniyor insana. Ama aslinda oyle mi? Ayrica kendimi anlamlandiris seklim sadece bilmem ne & bilmem ne'de avukat olmam mi? Kariyerim mi benim degerimi belirliyor? Yuzeyselde evet ama derinde hayir. Ben Zeynep olarak da degerliyim. Sadece ben olarak. Adamin tavrini bastan subjektif degerlendirip sonra sadece fact olarak algilayip kisisel almamama sevindim. Burada artik boyle lukslerim yok. İste Almanya bana bunu ogretecek. Kendimi yeniden tanimlandirmayi, ben olarak, hayati fact olarak almayi ve cabuk down olmamayi. Kendi kendimi ayaga kaldiriyorum gunde bilmem kac kere.
Sarkida da dedigi gibi "you gotta be cool". Bana diyo :)

Yorumlar

Popüler Yayınlar