Çarşamba Gecesi

Çarşamba gecesi bitmeyen toplantımdan erken ayrılarak saat 20:00 civarı ofisten fırladığım gibi 20-30 dk gibi bir sürede Esenler Otogar'dayım. Metro'ya gidiyorum ve 20:00 otobüsünün kalktığını ve diğer otobüsün 23:00'te olduğunu öğreniyorum. Ağlamak için bir hamle yapıyorum ama kendimi tutup Ulusoy'a gidiyorum. Yaşasın saat 21:00'e bilet buluyorum. Jilet gibi pantolonumu çıkarıp eşofman altı gidiyorum. Siyah eşofman altı, siyah babet, beyaz gömlekle harikayım. Pijamayla bakkala giderken hoşlandığın çocouğu görür gibi şimdi şu kılıkta hayatımın aşkına rastlar mıyım acaba diye düşünüyorum? Zaten rastlasam da Esenler Otogar'da tanışmış olmayalım be anam yani.

Yolculuklarda hiç uyuyamam, asla. Ben ki gözünü kırpmadan 20 saat uçmuş insanım düşünün. Fakat bu aralar yorgunum sanırım 2,5 saatlik Edirne yolunda bile yoruluyorum. Baygın uyuyorum resmen. Bu öyle bir his ki düz uzanıp uyuyabilmek için bütün insanlığını feda etmeye hazır hale geliyor insan. Yeterki uyuyayım. Neyse bu sefer sakinim ama, üşümedim de. O sebepten beni almaya gelen babamla aramız çok iyi :) Hastaneden Elif'i alıyoruz. Bu saatte artık yukarı çıkmıyorum ben. Sonra annemsiz bomboş eve gidiyoruz. Herşey aynı ama nedense sıcak değil. Annem eve acayip sıckalık veriyor. İstanbul'daki ev de aynen öyle oluyor annem geldiğinde. Kardeşimler annemlerin yatağında yorgun uykumuza dalıyoruz.